Een recensie van het spel Zooloretto, ontworpen door Michael Schacht, met illustraties van Design/Main en uitgegeven door White Goblin Games.
Wat is het?
In Zooloretto probeer je een goedlopende diertuin neer te zetten. Een bonte verzameling van dieren en wat eet- en drinktentjes moeten wel genoeg bezoekers naar je dierentuin lokken. Wellicht krijg je zelfs de mogelijkheid om uit te breiden?
Wat is leuk?
- Zooloretto is echt een familiespel. Het heeft eenvoudige regels en makkelijk uit te leggen spelconcepten. Binnen vijf minuten ben je aan het spelen. Draai een dierentegel open en plaats het in een vrachtwagen, claim een vrachtwagen, of voer een geldactie uit. Dat is het. De geldacties vereisen misschien nog een klein beetje uitleg, maar al het overige klinkt heel logisch in de oren en speelt heel intuïtief. Dezelfde dieren in een kooi. Mannetje + Vrouwtje = Baby. Nooit meer dieren in kooi dan er plek is. Hoe groter de kooi hoe meer punten.
- Het verdelen van de dieren, eettentjes en munten over de vrachtwagen is een leuk element. Verdeel je alle goede tegels over de vrachtwagens? Maak je een bepaalde vrachtwagen extra interessant voor een tegenstander, omdat jij die andere vrachtwagen erg graag wil hebben? Of probeer je juist voor jezelf een vrachtwagen met een lucratieve inhoud samen te stellen? Natuurlijk, met het risico dat een ander er alsnog met 'jouw' buit vandoor gaat.
- Het spel heeft een leuk thema. Juist voor kinderen en families.
- Het spel ziet er vrolijk en kleurrijk uit.
- Door de muntacties, het samenstellen van de wagens en het wegnemen van diezelfde wagens zit er genoeg interactie in het spel. Van pesten is misschien nog net geen sprake, maar je bent wel lekker met elkaar bezig.
Wat is minder?
- Voor de wat meer ervaren bordspelspeler is Zooloretto wellicht al snel te eenvoudig. Het spel biedt een niet al te diepgaande spelervaring.
- Het spel komt met de hogere spelersaantallen beter tot zijn recht. Geen echt minpunt, wel handig om te weten.
- In 2007, het jaar waarin het spel oorspronkelijk is uitgekomen, zou ik het spel blind hebben aangeraden aan beginnende spelliefhebbers of families met jongere spelers. Nu ook nog wel, maar veel minder, omdat er nu zoveel meer andere toffe familiespellen op de markt zijn. Het aanbod is groter en Zooloretto onderscheidt zich vooral op thematisch gebied van andere familiespellen.
Wat maakt het spel speciaal?
- Vooral het thema, de dierentuin, is wat Zooloretto de X-factor geeft. Het klopt dat het spel ook zo is uitgelegd en lekker weg speelt, maar daar zijn er meer van. Toen ik jonger was ben ik vele uurtjes zoet geweest met het spelen van Zoo Tycoon, een dierentuin management spel op de PC. Diezelfde aantrekkingskracht zou Zooloretto ook nog steeds kunnen hebben op het jongere spellenspelerssegment. Als je daarmee je kinderen van achter die pc of console weg krijgt is dat dus mooi meegenomen. Een degelijk familiespel dus. Niet meer. Niet minder.
Conclusie
6/10
