Een recensie van het spel Railroad Ink, ontworpen door Hjalmar Hach en Lorenzo Silva, met illustraties van Marta Tranquilli en uitgegeven door White Goblin Games.
Wat is het?
Railroad Ink is een roll and write. Je rolt dobbelstenen en tekent het resultaat in op je spelersbord. Het spel komt in twee versies. In elke versie zit hetzelfde basisspel waarin je een netwerk moet aanleggen van snelwegen en spoorwegen. De blauwe doos komt verder met twee uitbreidingen, namelijk meren en rivieren. De rode versie komt met de vulkanen uitbreiding en de meteoor uitbreiding.
Wat is leuk?
++ Eenvoudige regels. Rol dobbelstenen. Teken de weg- of raildelen op je spelersbordje. Weg moet aan weg. Rails aan rails. Tenzij er een station tussen zit, hiermee kun je jouw rails aan de weg verbinden. Probeer zo veel mogelijk uitgangen binnen een netwerk te krijgen, lange weg- of railnetwerken aan te leggen en voilà je maakt kans op de overwinning.
++ De uitbreidingen maken het spel wel wat interessanter. Lava stroomt lekker in de weg, maar levert wel punten op. De meteoor slaat hier en daar in, maar creëert ook een toeristische trekpleister. De blauwe versie geeft je meren en rivieren. Rivieren geven je een soort van extra mogelijkheid om een derde netwerk aan te leggen. De meren zorgen dat je een extra groot netwerk kunt opbouwen, door het pontje dat erover vaart. Deze nieuwe spelonderdelen zitten je in de weg als het gaat om het standaard rail en wegennet, maar geven je ook weer kansen op punten op een andere manier.
++ Het is uiteindelijk een grote puzzel met een tikkeltje ‘push your luck’. Je zult soms een netwerk starten waarvan je niet zeker weet of je die kunt afmaken. Je zult dus continu in de gaten moeten blijven houden waar je bepaalde wegen heen leidt en welke opties je daarna nog hebt voor de vakjes eromheen. Plus, je MOET al de gerolde dobbelstenen intekenen. Allemaal. Dat zorgt ervoor dat je soms precies de kant op kunt die je voor ogen had en soms aan schadebeperking moet doen. Dit werkt goed.
++ De doos ziet er top uit. Het spel heeft een fris en clean uiterlijk. De componenten zijn zeer solide. Kortom, de productie is uitstekend.
Wat is minder?
— Hoewel het thema goed bij de mechanismen past, is het niet bijster origineel. De uitbreidingen (vulkanen, meteoren, rivieren en meren) zijn daarentegen wel weer grappig bedacht.
— Hoewel ik het zelf niet zo’n probleem vind, vind ik wel dat ik het moet melden. Op de doos staat dat het een meerspelerspel is, maar Railroad Ink speel je in je eentje. Er is namelijk geen enkele vorm van spelersinteractie, nul komma nul.
— Doordat je geen spelersinteractie hebt, mis je soms ook een beetje spanning in het spel.
— Welke dobbelsteen heb je al gebruikt? Het is makkelijk het overzicht te verliezen. In je eentje kun je nog dobbelstenen apart leggen, met meerdere spelers wordt dat lastig. Je kunt het rondenummer erboven zetten, als je het hebt ingetekend, maar tijdens het puzzelen vergeet je dat wel eens.
— De herspeelbaarheid zit hem in het verbeteren van je score, niet in een steeds andere spelervaring. –
Wat maakt het spel speciaal?
$$ Een route aanleggen in combinatie met roll-and-write is niet heel origineel. Wat vooral anders voelt is dat je maar liefst vier dobbelstenen in een beurt moet intekenen. Waar veel route bouwers je ronde na ronde individuele routedelen aan laat leggen heb je in Railroad Ink de mogelijkheid om met meer puzzelstukjes tegelijkertijd een plan te trekken. Aan de ene kant geeft je dit meer vrijheid. Aan te andere kant kun je niet even gas terug nemen als de dobbelstenen je niet het gewenste resultaat geven.
