Verbreek de vloek van de schat. Lees hier de recensie van De Schat van Kadora, een leuk kaartspel van Felix Bernat Julian en 999 Games.
Is De Schat van Kadora leuk of niet?
-
De Schat van Kadora is zo’n spelletje in de lijn van klassiekers als Lost Cities, of Ballonrace. Niet dat het nu qua regels erg op die spellen lijkt, maar ze hebben allemaal een gevoel van simpele regels. Ook met genoeg interessante beslissingsmomenten. Plus lekker wat interactie tussen de spelers. Het leuke is dat je zo min mogelijk minpunten probeert te behalen. Je hebt kaarten op hand. Op die kaart staat een waarde, 1 tot en met 5, en een edelsteen van een bepaalde kleur. Voor je op tafel ligt een raster van kaarten. Als je aan de beurt bent moet een kaart uit je hand in een van de vier, of minder, lege plekken leggen. Je checkt dan of de totaalwaarde in de rij 10 of meer is. Dit doe je ook bij de kolom waar je jouw kaart hebt gelegd.
Is dat zo, dan moet je al de kaarten van dezelfde kleur pakken en de kaarten met dezelfde edelsteen soort. Daarna leg je deze kaarten in je verzameling. Al deze kaarten zijn minpunten aan het einde van het spel. Behalve als je de meerderheid hebt in een bepaalde kleur, dan tellen de kaarten van die kleur niet mee. Daarbij komt dat je voor je een kaart plaatst mag je ook nog eens een hele stapel van een bepaalde kleur aan een andere speler mag geven als die nog geen kaarten van die kleur heeft. Dit doe je als je denkt niet de meerderheid van die kleur denkt te kunnen behalen. Nadat je een kaart plaatst neem je een kaart op hand, en vul je het raster bij tot er vier open plekken zijn.
Ik vind De Schat van Kadora een heel slim spelletje. Je bent continu aan het kijken welke kaarten je uit het raster je zou willen hebben. Welke kaart moet je daar dan spelen om ten eerste boven de 10 uit te komen en, ten tweede, de juiste kleur en/ of edelstenen binnen te harken. Als je een hoge kaart speelt geef je jouw tegenstander ook de mogelijkheid om die hoge kaart te bemachtigen. Voor welke meerderheid ga je? Of ga je helemaal niet voor meerderheden, en probeer je juist zo min mogelijk kaarten te bemachtigen? Dan is het misschien wel handig dat je van elke kleur een lage kaart wint, want anders krijg je misschien van een ander een hele stapel minpunten van een kleur die je nog niet had.
Ook fijn is dat elke achterkant van een kaart laat zien welke kleur op de voorkant staat, dus hoewel je niet kunt zien welke waarde erop staat en welke edelsteen, kun je toch een inschatting maken welke kaarten er nog in het spel komen. Datzelfde geldt voor de twee trekstapels, die liggen in twee lange rijen gespreid langs het raster. Zo zie je dus welke kleuren op welk moment in het spel gaan komen.
- Ik kan weinig negatiefs melden over De Schat van Kadora. In de tweespeler variant speel je tegen een dummie speler. Niet tijdens het spel, maar je haalt een x-aantal kaarten uit het spel en als het om de meerderheden gaat moet je ook met deze dummie concurreren. Het werkte prima, maar ik weet dat sommigen onder ons het niet altijd leuk vinden als er een niet bestaande speler bij het spel betrokken is. Daarnaast is het ook weer zo, net als bij vrijwel alle kaartspellen, dat er wat geluk komt kijken bij het trekken van de kaarten. C'est la vie.
Spelbeoordeling
8/10
