Archaeology: The Card Game Bordspel Review
Lees hier de recensie van Archaeology: The Card Game Bordspel Review. Een kaartspel van Phil Walker-Hardingen en Z-Man Games.
Bordspel Info
- Phil Walker-Harding
- Z-Man Games
- 2 - 4
- 20 minuten
Het verhaal
Op 4 november 1922 ontdekte Howard Carter het graf van Toetanchamon. In het graf waren vele rijkdommen aanwezig, goud, juwelen, alles wat hij maar kon bedenken. Zoveel artefacten zelfs, dat hij en zijn opdrachtgever, Lord Carnarvon, pas een jaar en drie maanden later de werkelijke grafkamer betraden. Hierin stond een gouden sarcofaag, met het gemummificeerde lichaam van de farao. Allerlei artefacten, gevonden in deze tombe, zijn nu te zien in het Egyptisch museum.
De tombe van Toetanchamon is niet het laatste graf dat zich bloot gaf, er lagen nog veel meer schatten verborgen onder het Egyptische woestijnzand. JPik je een graantje mee? Maar pas op, er zijn kapers op de kust.
Jij, archeoloog die je bent, struint de woestijn af naar potscherven, stukjes perkament, munten ,amuletten, delen van servies en het heilige der heilige: het masker van de farao. Of meerdere maskers. Die modebewuste farao’s droegen immers hun masker nooit vaker dan een keer. Het ene artefact is makkelijker te vinden dan de ander, maar levert je ook minder op als het uiteindelijk verkocht wordt aan een museum. De archeoloog die het museum het meeste geld afhandig kan maken, wint het spel: Archaeology: The Card Game.
Hoe speel je het spel
Er bestaan 6 soorten artefacten. Iedere archeoloog (speler) begint met vier, willekeurige, artefacten op zak en er liggen 4 artefactkaarten in de marktplaats (hier kun je artefacten ruilen voor andere artefacten).
Op elke artefactkaart staat welk artefact het is, hoeveel er in de woestijn te vinden zijn en hoeveel het waard is. Er zijn bijvoorbeeld maar 4 faraomaskers in het spel, als je er eentje aan het museum verkoopt heeft het een waarde van vier, maar als je er een viertal hebt weten te verzamelen en ze in een keer verkoopt, krijg je daar 50 (Egyptische pond??) punten voor.
Buiten de artefacten heb je nog een zestal kaarten met die je naar een geheime kamer in een piramide kunnen leiden. In die kamers liggen 3, 5 of 7 artefacten. Als je 1, 2 of 3 van die kaartkaarten (??) inlevert wordt je naar deze schatkamers geleid en neem je de bijbehorende artefactkaarten in je hand.
De overige kaarten worden op een stapel gelegd, waar iedere speler in zijn beurt een kaart vanaf trekt. In een beurt kan een speler zijn artefacten ruilen op de markt. Elk artefact heeft een waarde en je kan een artefact met bijvoorbeeld een waarde 3 ruilen voor een drietal kaarten van waarde 1 . Plus, je kan zoveel artefacten aan het museum verkopen als je wil. De waarde van die collectie staat dan wel vast.
Lekker makkelijk zo, beetje setjes verzamelen en als je er een compleet hebt, voor de volle mep verkopen aan het museum. Het lijkt wel op kwartet.
Helaas, het leven van een succesvol archeoloog is gevaarlijker dan je denkt. Rovers en zandstormen gooien roet in het eten. Deze kaarten worden door de algemene stapel geschud nadat iedereen zijn startkaarten heeft gekregen en de marktplaat en de piramide is gevuld. Als je in jouw beurt een rover trekt, moet je meteen een willekeurige kaart van een tegenstander jatten. Trek je een zandstorm, levert iedereen de helft van zijn kaarten in. Dit maakt het spel wat spannender. De getrokken rovers en zandstormen blijven op tafel liggen, zodat iedereen weet hoeveel er nog moeten komen.
Het spel bestaat dus voornamelijk uit het verzamelen van kaarten van dezelfde soort en het inschatten van je risico. Leg je jouw collectie munten nu neer voor 10 punten, of probeer je er nog een of twee bij te zoeken om er 18 of zelfs 30 punten voor te krijgen. Hoeveel rondes zijn er nog te gaan? Wat is mijn tegenstander aan het doen, is hij ook munten aan het verzamelen? Zijn alle rovers en zandstormen al uit het spel?
Review
Archaeology: The Card Game is erg leuk. Voor wat het is natuurlijk. Er zit niet veel diepgang in. Maar wie vraagt daar om bij een spel van een kwartier, of misschien twintig minuten? Het spel is erg gemakkelijk uit te leggen en de rovers en zandstormen maken het spel interessant genoeg om het een aantal maal na elkaar te spelen. Het maakt ook dat het net wat meer is dan een set verzamel spel is, je moet ook je geluk beproeven en dat maakt het spannend. Het spel speelt net zo goed met 2 of 4 spelers. Het spel speelt bij meer spelers wel iets anders, omdat je wat minder hoog scorende sets kunt neerleggen. Je bent dan dus wat meer op je tegenstanders aan het letten, dan in een 2 speler spel.
Een aantal minpuntjes. De illustraties zijn niet heel bijzonder en thematisch stelt het niks voor. Maar daar hebben meer snelle kaartspelletjes last van. Je hebt het spel voor 10 euro, dus een kniesoor die daar op let.
Wat je wel in de gaten moet houden en ik weet niet zeker of ik dit als een minpunt of gewoon als een onderdeel van het spel moet zien, is dat diegene die de grootste kamer van de piramide ontdekt en 7 kaarten krijgt, meestal het spel wint. Mijn ervaring is, dat als het een redelijke stapel kaarten is, qua waarde, je al snel een onoverbrugbare voorsprong op kan bouwen. Maar goed, misschien verdien je het dan gewoon.
Conclusie
Dit spel is heerlijk om tussendoor te spelen. Voor veelspelers en niet veelspelers zal dit spel deze functie hebben, want ook beginners gaan na een aantal potjes toch behoefte hebben aan een spel met iets meer inhoud.
