Dibs

In DIBS! heeft iedere speler een stapeltje kaarten in een bepaalde kleur, horend bij een bepaald karakter. Op die kaarten staan schatten afgebeeld in een kleur. Een rode diamant, een blauwe kikker, een gele vlinder en ook een rode vlinder, en ga zo maar verder.

Iedere speler vult hun hand aan tot vijf kaarten en dan begint de ronde. De huidige leider rolt de dobbelstenen. Op de zijdes van de dobbelstenen staan de beschikbare kleuren, de beschikbare schatten, een net en een joker-kleur.

Iedereen bekijkt het resultaat van de worp goed, de leider roept DIBS! en dan mogen de spelers kaarten uit hun hand in de doos gooien, met de afbeelding naar boven.

Je moet stoppen als je geen kaarten meer op hand hebt, maar je mag stoppen wanneer je wilt en roept dan PAS!. Als iedereen heeft gepast, dan pakt de leider de stapel uit de doos en draait deze om, zodat de als eerst gegooide kaart bovenop ligt. Kaart voor kaart wordt gekeken of deze wordt gescoord.

Heeft de kaart een perfecte match met twee dobbelstenen, kleur en schat, dan krijg de speler van wie die kaart is twee punten. Heeft de speler een rode vlinder gespeeld bijvoorbeeld, dan wordt een dobbelsteen met een zichtbare rode zijde en een zichtbare vlinder uit de voorraad verwijderd.

Komt maar een van de twee overeen, speelt de speler een blauwe paddenstoel en er ligt alleen een blauwe dobbelsteen, maar geen paddenstoel, dan wordt de kaart tijdelijk terug in de doos gelegd.

Komt geen enkele eigenschap van de kaart overeen met de dobbelstenen, dan krijgt die speler een strafpunt. 

Behalve als er nog een net te zien is op een van de zijden van de gegooide dobbelstenen, dan vangt de speler van die kaart alsnog de punten. Die krijgt twee punten en de andere spelers verliezen een punt. De net-dobbelsteen wordt uit spel gehaald.

Als alle kaarten zijn afgehandeld, dan worden de kaarten die eerder terug zijn gelegd nogmaals beoordeeld. Heb je dan nog steeds maar een van de twee eigenschappen, dan krijgt die speler een punt en wordt de overeenkomende dobbelsteen weggelegd.

Dan eindigt de ronde, alle gespeelde kaarten gaan uit het spel, de spelers trekken weer bij tot vijf kaarten op hand, de leider verschuift, rolt de dobbelstenen opnieuw, roept DIBS! en gooien maar.

Het spel eindigt na de ronde waarin een van de spelers hun hand niet meer aan kan vullen tot vijf kaarten. De punten worden geteld, en de speler met de meeste punten is de winnaar van het spel.

DIBS! is uiteindelijk een snel en luchtig kaartspel met, door het real-time aspect, een party spel vibe. Je denkt dan dit wordt hysterisch kaarten gooien, maar er zit toch meer in dan je denkt.

Je bent eigenlijk gewoon heel snel aan het denken, ‘rekenen’, dobbelstenen aan het wegstrepen in je hoofd, en daarop aan het anticiperen. Je tegenstander gooit een blauwe vlinder, dan weet jij dus dat die twee dobbelstenen (blauw en vlinder) niet meer beschikbaar zijn. Als je tegenstander maar een halve match maakt, dan gaan de dobbelstenen niet gelijk uit het spel en kun je met een perfecte match de punten onder de neus van je tegenstander wegkapen.

Het blijft licht chaotische natuurlijk. Je kunt niet even op je gemakje dobbelstenen in groepjes opdelen, aan de kant leggen. Nee, je moet gaan, keuzes maken. Dit chaotische karakter zal alleen maar toenemen naarmate er meer spelers meedoen.

Met twee spelers kun je wel redelijk goed in de gaten houden en inschatten wanneer er nog iets te halen valt en wanneer niet. Met vier zal die stapel in het midden sneller groter worden en zal het er op aankomen of je alles in de juiste volgorde hebt kunnen onthouden.

Conclusie, DIBS! is een beetje hysterisch, er komt een beetje (veel) geluk bij kijken, en een beetje stress (voor de een wat meer dan de ander), maar er zit ook echt wel wat tactiek in. Snel denken en snel doen.