Blitzkrieg Bordspel Review

Lees hier een recensie van Blitzkrieg!: World War Two in 20 Minutes, een tweespelerspel van Paolo Mori en PSC Games.

Bordspel Info

Wat is leuk aan het spel?

Blitzkrieg is een oorlogsspel, dat geen oorlogsspel is. Het heeft het thema, de nazi’s tegen de geallieerden, maar het is zo abstract uitgevoerd dat het absoluut niet aanvoelt als een ‘war game’.
Eenvoudige regels en een korte, maar intense spelervaring.
Een leuk spelelement is dat de spelers beiden een zak met fiches hebben, maar dat ze in de loop van het spel hun fiches voorraad uit kunnen breiden met extra fiches, die over het algemeen beter zijn.
Verder is het een eigenlijk een spel waar het draait om het behalen en behouden van meerderheden in een regio. Je start het spel met een aantal fiches achter je schermpje, plaatst In je beurt een fiches in een van de gebieden op het bord, er gebeuren een aantal zaken, en je trekt weer een fiche uit je zak. Je hebt dus altijd de keuze uit een aantal fiches die kunt plaatsen.
Het leuke is ook dat, buiten een puntenoverwinning, je het spel ook kunt winnen als je tegenstanders geen fiches meer voor zijn of haar neus heeft liggen. Je hebt je tegenstander dan als het ware kapot gebombardeerd.
Dat bombarderen is een van de zaken die, zoals ik hierboven zei, kunnen gebeuren na het plaatsen van het fiche. Elk fiches heeft een waarde en behoort tot een van de drie categorieën van land, zee of luchtvoertuigen. Land-eenheden kunnen op bruine plekken staan, zee-eenheden op blauwe vakje en lucht-eenheden mogen op beide staan. In elke regio hebben je vakjes in een van de twee kleuren of beide. Erboven zie je een spoor die aangeeft wie het gebied controleert. Als je een fiche plaats bepaalt de waarde hoeveel stappen de balans in jouw richting beweegt. Het vakje waar je waar je het fiche op plaatst heeft vaak een extra actie. Op die manier kun je je tegenstander dwingen een fiche uit de voorraad terug in de zak te leggen, zorgen dat je zelf een extra fiche in je voorraad mag nemen, of het staat je toe een extra sterk bonus fiche te trekken en toe te voegen aan de fiches in je zak. Je hebt dus erg veel manieren om het spel te beïnvloeden zonder dat het spel ingewikkeld wordt.
Spannend is het continu. Dit komt doordat elk gebied uit een variabel aantal rijen vakjes bestaat. Die rijen bestaan ook weer uit een verschillende hoeveelheid vakjes. Je moet je fiches altijd in de bovenste beschikbare rij plaatsen. Als de rij vol is krijgt de speler die op dat moment de regio controleert de punten die naast de zojuist aangemaakte rij staan. Je bent dus continu bezig het bord te analyseren. Waar kan ik veel punten halen? Kan ik wachten met een fiche plaatsen omdat ik die regio toch met overmacht controleer? Waar moet ik mijn tegenstander een beetje afremmen? En waar kan ik mijn tegenstander knock-out slaan? Het spel is namelijk klaar als de 25 punten zijn behaald door een van de twee spelers. Als dat de nazi’s zijn (of eigenlijk zijn het de asmogendheden in dit spel), dan mag de geallieerde speler nog een keer, dus zo kan je nog uit een verloren positie terugkomen.
Solo variant van Dávid Turczi werkt prima. Het blijft het beste met twee spelers, maar de robot doet zijn werk en zorgt elke keer voor een ander type spel.

Wat is minder aan het spel?

Het oorlogsthema is erg abstract uitgevoerd, dus als je echt een oorlogsspel wil spelen, dan is Blitzkrieg misschien niet voor jou. Ook zal het zo zijn dat mensen op basis van de cover of het thema denken dat het een typisch oorlogsspel is en het dan niet kopen. Dan missen ze wat.
Het bag building aspect, het steeds beter maken van de fiches in je zak, komt er niet altijd uit. Dat hoeft ook niet. Het maakt het spel er niet minder leuk op, maar het is wel een gegeven. Als je de regels leest lijkt het een belangrijk onderdeel van het spel, maar omdat je er maar een aantal fiches bij kunt krijgen in de loop van het spel en het spel eigenlijk maar heel kort duurt, bestaat de kans dat je die super goede fiches nooit trekt.

Conclusie?

 8/10