Snack Match is een leuk familiespel in een klein doosje van David Amorin, Ramón Redondo en Blue Orange Games.
De dunne, langwerpige kaartjes van Snack Match ogen misschien een beetje vreemd, maar het is een goede functionele aanpassing ten opzichte van de grote kaarten die je misschien gewend bent.
In Snack Match bereid je een mooie picknick voor. Je wil de juiste snacks hebben en, ook niet onbelangrijk, het juiste kleedje. Stel je toch eens voor dat je wordt gezien op het verkeerde kleed! Oranje sterren op een roze achtergrond, echt waar, hoe kom je daar toch bij???
Op elk kaartje staan drie vakjes. Op elk vakje zie je een kleedje in een van de vier kleuren en een van de vier soorten snacks.
Het spel wordt in vier rondes gespeeld. In elke ronde trek je twee kaarten. Je geeft er een aan de speler links van je en de andere kaart hou je zelf. Je hebt dus twee kaarten tot je beschikking in elke ronde, de kaart die je zelf koos en de kaart die je van je rechter tegenstander kreeg. Nu is het een kwestie van puzzelen maar. Je mag de kaarten naast, op, of onder de andere kaarten schuiven die er eventueel al liggen, zolang de nieuwe kaarten de bestaande kaarten met minstens een zijde raken en je niet buiten het raster van vier bij vier vakjes gaat.
Na de vierde ronde wordt er gekeken naar de groepen aan elkaar grenzende snacks of kleedjeskleuren die je hebt gemaakt. Elk vakje doet dus mee met het tellen van de punten voor de kleedjes en de punten voor de snacks die erop staan. Elke groep levert punten op gelijk aan het aantal aangrenzende vakjes van dezelfde soort, minus twee punten. Hierdoor levert een groep donuts, bijvoorbeeld, pas punten op als die groter is dan twee.
Wil je het spel iets interessanter maken, dan kun je de opdrachten erbij doen. Met deze opdrachten krijg je extra punten als je iets wel of niet hebt gedaan. Punten voor kaarten van de juiste kleur in de hoeken van je raster, of volle rijen met drinkbekers bijvoorbeeld.
Snack Match speelt lekker weg. Hoe je punten scoort is voor iedereen in de familie waarschijnlijk makkelijk te begrijpen. Om dat dan goed uit te voeren is wat lastiger. Het is soms best een puzzel om die twee nieuwe kaarten goed in jouw raster te passen. Het zogenaamde analysis paralysis, waar mensen zo lang nadenken over alle beschikbare opties dat ze daarmee het spel lamleggen, ligt op de loer. Zeker omdat je de nieuwe kaarten ook onder de bestaande kaarten kunt schuiven en dat niet makkelijk te visualiseren is, zonder het daadwerkelijk te doen.
Is dat storend? Dat valt mee, het is zo’n kort spelletje dat, hoewel de drang naar het zoeken naar die perfecte oplossing altijd wel aanwezig is, de meeste mensen toch vaak voor de snelle beurt kiezen. Zelfs met de variant die je nog meer zaken geeft om rekening mee te houden blijft de spelduur binnen de perken.
Je bent eigenlijk twee puzzels tegelijk aan het maken, een kleedjespuzzel en een snackpuzzel, en dat is gewoon erg vermakelijk. Zeker in de compacte vorm waarin Snack Match komt.
Deze spelbespreking is geschreven na het spelen van 5 potjes van het besproken spel.
In bovenstaande schaal is:
1 ster – Helemaal niet leuk. Het spel heeft aanzienlijke gebreken of problemen.
2 sterren – Heel weinig spelplezier. Tal van problemen beïnvloeden de algehele ervaring.
3 sterren – Ondermaats. Enig plezier, maar genoeg ruimte voor verbetering.
4 sterren – Neutraal/Matig leuk. Redelijk spel, maar het mist uitzonderlijke elementen.
5 sterren – Best leuk. Een solide spel met genoeg boeiende spelelementen.
6 sterren – Zeer leuk. Veel spelplezier, goed ontworpen en met een aantal noemenswaardige spelelementen.
7 sterren – Extreem leuk. Een must-play, een bijna perfecte ervaring!
