Majesty: Eén Koninkrijk – Eén Kroon van koning Splendor, Marc André, en 999 Games doet wat mij betreft zijn adellijke titel eer aan. Een licht, maar zeer leuk familiespel met fijne spelcomponenten. Waarom zo goed? Lees verder en je zult er achter komen. Hopelijk.
De spellen van Marc André kenmerken zich vooral door hun eenvoud. De spelmechanismen zijn zeer gestroomlijnd en zijn spellen spelen vaak lekker weg. Zo ook Majesty, een spel waar je karakterkaarten koopt, in je eigen koninkrijk plaatst en dan de eigenschappen van de locatie van het karakter activeert, wat over het algemeen resulteert in een bepaalde hoeveelheid punten. Na een aantal ronden is het spel afgelopen en dan krijg je nog eens een vrachtlading aan punten voor de hoeveelheid verschillende soorten karakters die je hebt verzameld en krijgt de speler die de meeste kaarten heeft per karakter ook nog eens wat punten. Aan het eind van de rit hoop je natuurlijk dat je de meeste punten hebt verzameld, want dit betekent zoals zo vaak dat je het spel gewonnen hebt.
Tijdens het spel zul je dus punten binnenkrijgen en aan het einde van het spel ook nog eens. Tijdens het spel krijg je, zoals hierboven al is gezegd, punten voor de karakters die je in je koninkrijkje neerlegt. Dit rijk bestaat uit een aantal locaties en bij een locatie hoort een bepaald karakter en een bepaalde conditie waarmee je punten scoort of iets anders leuks mag doen.
Je kiest in je beurt een karakter uit een rij met openliggende karakterkaarten in het midden van de tafel. Je moet je voorstellen dat het eerste karakter, helemaal links, gratis is en hoe verder naar rechts in de rij hoe duurder hij wordt. Je moet namelijk elke keer als je een karakter verder naar rechts wil nemen een meeple achterlaten op de karakters die je onderweg tegenkomt. Misschien ken je dit idee ook wel van Century: de Specerijenroute.
Je kunt in totaal maar tien meeples bezitten. Sommige meeples krijg je als gevolg van een locatiebonus, sommige meeples zul je krijgen als je een karakterkaart kiest uit de rij midden op tafel waar al een of meerdere meeples op liggen.
Het gekozen karakter leg je onder de bijbehorende locatie in je rijk en dan handel je de eigenschappen van die locatie af, van boven naar beneden. De molenaar leg je bij de molen en met die molen krijg je twee punten per molenaar die je bezit. Leg je dus je tweede molenaar in je domein, krijg je vier punten. De brouwer, die daarnaast ligt, werkt net weer anders. Hier krijg je twee punten en een meeple voor elke brouwer die je bezit, maar andere spelers krijgen ook twee punten als ze minstens 1 brouwer in hun rijk hebben liggen.
Zo zijn er verschillende soorten locaties met verschillende manieren van scoren. Je kunt bijvoorbeeld Ridders bemachtigen, waarmee je alle andere spelers die minder Wachters hebben dan jouw aantal Ridders aanvalt, deze moeten dan meestal een molenaar of een brouwer onder hun ziekenhuis leggen. Alle karakters die aan het einde van het spel in het ziekenhuis liggen, leveren je minpunten op.
Niet getreurd, gelukkig hebben we de Heks nog, die kan de gewonden weer beter maken. Dan heb ook nog de Herbergier en de Koningin zelf en die geven, net als alle andere kaarten op een bepaalde manier punten.
Je probeert dus continu een kaart te kiezen die voor jou op dat moment de meeste punten oplevert, maar je moet daarbij wel in je achterhoofd houden dat aan het eind van het spel ook nog een boel punten worden verdeeld voor meerderheden en het hebben van verschillende soorten kaarten. Hierdoor, maar ook door het draften, het aanvallen van je tegenstanders, en de verschillende locaties die anderen eventueel ook punten geven als je er een karakter onder plaatst, zit er redelijk wat interactie in het spel. Dit is ook echt wel een van de elementen die mij in Majesty aanspreekt.
Het aanvallen is trouwens niet zo heftig als het klinkt hoor Het is vervelend, het verliezen van een Molenaar of Brouwer, maar niet het einde van de wereld. Je kunt nog prima functioneren, als een keer in de zoveel tijd wordt aangevallen.
Ook leuk vind ik dat je de locatiekaarten ook om kunt draaien. Hierdoor krijgen ze weer een andere scoreconditie. Het is niet wereldschokkend die verandering, maar je kunt wel een beetje variëren op die manier.
Als ik eerlijk ben denk ik dat Majesty niet het meest ideale tweespelersspel is. Het werkt, het doet wat het moet doen, maar het aanvallen in het spel en de punten voor die je voor meerderheden krijgt aan het einde van het spel werken toch echt veel beter met drie of meer spelers. Zo ook heb je met meer spelers wat meer concurrentie als het om karakterkaarten pakken gaat.
Verder heeft het een kleurrijk uiterlijk, goede componenten (al had men wat beter kunnen nadenken over welke muntenwaardes ze in het spel hadden moeten stoppen) en speelt het lekker vlot. Ik denk wel dat het net iets lichter, qua niveau is, dan bijvoorbeeld Splendor, dus als je dat wellicht al te licht vond, ga je in Majesty niet meer uitdaging vinden.
Al met al heb ik Majesty met veel plezier gespeeld, een ideaal familiespel, en zal deze nog zeer zeker vaker, vooral als tussendoortje, op tafel komen.
