Graaf je Vrij Bordspel Review - Rowdy van Lieshout

Ontsnap als eerste uit de gevangenis. Lees hier de recensie van Graaf je Vrij, een spel van David Simide, Borderline Editions en Bannan Games.

Bordspel Info

Wat is leuk aan het spel?

Een van de grote pluspunten van Graaf je Vrij vind ik het thema. Niet dat het thema nu zo toegankelijk is. Het spel heeft een rating van 16+ om deze reden. Al had het misschien wel een tikkie lager kunnen zijn die leeftijdsgrens, want echt expliciet wordt het nooit. Maar goed, ik ben geen expert in het toewijzen van leeftijdsgrenzen. Het thema is het leven in de gevangenis en het ontsnappen eruit. Je ruilt waardevolle items om voor sigaretten. Die sigaretten kun je weer ruilen voor voorwerpen die handig zijn bij de ontsnapping, zoals een schep, of een zelfgemaakt bijl. Je kan natuurlijk ook zelf aan de slag. Genoeg voorwerpen die je om kunt toveren tot nuttig ontsnappingsgereedschap. Of een steekwapen. Jouw medegevangenen hebben ook wel gezien wat jij van plan bent en azen op die zelfgemaakt schep.Je kunt bijna overal gereedschap maken. Niet in de douche. Daar wil je niet te lang blijven. Erin, en snel weer eruit. Je kunt je, met de juiste looks, aansluiten bij een gang. Die gang geeft jou een bepaalde skills die je goed kunt gebruiken. Alles in het spel is thematisch goed uit te leggen. Goed, misschien is de willekeur van de dobbelstenen een beetje raar. Een mens heeft toch een eigen wil? Aan de andere kant wordt je in de gevangenis misschien meer geleid door een schema die je wordt opgelegd in plaats van je eigen wil. Hou je dus van een leuke thematische ervaring, waar je de 16+ zaken vooral tussen de regels door vindt (het wordt niet allemaal letterlijk uitgeschreven en afgebeeld, maar jij weet wel wat op dat plaatje gebeurd), dan is Graaf je Vrij een leuke.
Alles in het spel is verder gebaseerd op kaarten. Je trekt ongelofelijk veel kaarten en op die kaarten staan wapens, luxe items, kledingstukken, of bijvoorbeeld scherpe voorwerpen. Alle zaken die je nodig hebt om alles hierboven uit te voeren. Dit houdt alles lekker simpel.
De enige moeilijkheid zit hem misschien in de speciale eigenschappen die de gangs met zich meebrengen, maar ook de actie op je crimineel verleden kaart. Deze kaart krijg, is geheim, en kun je in de loop van het spel onthullen. Doe je dat, dan voer je die actie die erop staat uit. Doe je dat als je bij de, volgens je verleden kaart, juiste gang zit, dan is de actie nog beter. Nu is het zo dat deze geheim blijft en dit betekent dat je hier niets over kunt vragen aan andere spelers gedurende het spel. Over het algemeen zijn de acties, of eigenschappen die erop staan, vrij duidelijk dus ik zie deze unieke eigenschappen meer als leuk voor de variatie, dan echt moeilijk.
Er zit genoeg interactie in het spel. Je kan elkaar dus afpersen om elkaars scheppen, hakbijlen en lepels af te pakken. Je hebt ook actiekaarten die er voor zorgen dat spelers naar andere locaties worden geleid. Soms is dit zelfs de isoleercel. Die speler kan dan in zijn of haar beurt eigenlijk alleen een actiekaart spelen of uit de isoleercel lopen. Een beetje pesten kan in Graaf je Vrij geen kwaad.
Al met al is Graaf je Vrij gewoon een lekker vlot spelletje. Je moet kunnen leven met een beetje geluk, het is niet enorm diepgaand, maar dit betekent dat je het ook weer met heel veel mensen kunt spelen.

Wat is minder aan het spel?

Graaf je Vrij bevat een behoorlijk hoeveelheid geluk. Denk aan het rollen van de dobbelsteen om te bewegen naar bepaalde locaties, maar ook bij het trekken van kaarten ben je afhankelijk van wat de stapel je geeft. Het zou zomaar kunnen dat je de kledingstukken die vereist zijn voor jouw gang van de crimineel verleden kaart nooit ziet. De ene speler kan veel actiekaarten op hand krijgen en de ander niet. Dit houdt het spel aan de ene kant lekker luchtig, maar ik heb gemerkt dat het soms ook voor wat frustratie zorgt.
De tweespeler variant komt met een dummy speler. Deze dummy is voor mij teveel een ongeleid projectiel. Je bepaalt als speler wel, na een worp met de dobbelsteen, waar deze figuur heen gaat, maar in principe valt de dummy alles aan wat hij of zij tegenkomt. De afloop ervan wordt bepaald door een stapeltje kaarten. Soms heeft ze een wapen, de nadere keer niet. Dit voelt soms heel oneerlijk als de ander speler wel een pak rammel krijgt, en jij met een beetje geluk niet. We merkte ook dat we te veel wapens en scherpe voorwerpen aan het opsparen waren, mocht te dummy ons aanvallen, in plaats van in te zetten tegen elkaar. Wat, als je met geluk aan scherpe voorwerpen komt door die van een stapel te trekken en die je dan alleen tegen een andere persoon kunt inzetten, trouwens ook niet mijn voorkeur heeft. Gewoon lekker vanaf 3 spelers op de doos zetten en geen geklooi met die dummy speler.

Conclusie?

 7/10