Je zult moeten Geven en Nemen Bordspel Review
Lees hier de recensie van Glasgow, een spel voor twee spelers van 999 Games.
Bordspel Info
- Mandela Fernandez-Grandon
- Klemens Franz
- 999 Games
- 2
- 30 minuten
- 10+
Wat is leuk aan het spel?
- Glasgow speelt lekker snel. De beurten zijn kort, de regels redelijk eenvoudig en ik denk dat de speelduur van 30 minuten op de doos al aan de lange kant is.
- De illustraties zijn aan de schattige kant. heel vriendelijk allemaal.
- Het speelbord bestaat eigenlijk uit een rondje, een rivier, van actietegels. In je beurt beweeg je naar een tegel, met de klok, mee en dan voer je die actie uit. De actie zijn simpel. Krijg wat stenen of metaal. Wissel het ene bouwmateriaal om voor een ander soort. Bouw een gebouw. Het leuke is dat niet alle actietegels elke keer in het spel zitten. Het zou kunnen dat het ene potje je wat moeilijker aan bakstenen komt, dan in een ander potje. Leuk voor de variatie.
- Een leuk idee is dat je zelf mag bepalen hoe ver je langs de rivier beweegt om een actie uit te voeren. Het is wel zo dat de speler die achter ligt aan de beurt blijft tot hij of zij de pion van de andere speler passeert. Hierover later meer.
- Het idee is leuk dat je ook ruimtelijk bezig bent. Bijvoorbeeld dat je met fabrieken gratis goederen krijgt als iemand iets in jouw rij of kolom bouwt. Het idee is leuk dat er gebouwen scoren als er specifieke tegels naast liggen. Het komt er helaas niet uit. Daarover hieronder meer.
- De twee bovenstaande punten zorgen in ieder geval voor wat interactie tussen de twee spelers.
- Het fijne aan het spel is dat je niet oneindig kunt wachten met bouwen. Je kunt namelijk maar een beperkt aantal goederen opslaan. Je hebt soms van die spellen waar een speler eerst hele stapels goederen aan het verzamelen is en die daarna actie na actie uitgeeft, zonder dat jij echt hebt kunnen zien wat hij of zij van plan was. Dat is in Glasgow dus niet zo.
Wat is minder aan het spel?
- Het klinkt leuk dat je zo ver als je wil mag lopen met je pion om een actie uit te voeren, maar over het algemeen doe je dat niet. Je geeft de ander, die achterloopt, namelijk de mogelijkheid om stapje voor stapje, actie voor actie, dichterbij de kruipen. De acties die verder op het spoor liggen zijn zelden zo goed dat je het risico niet kan nemen dat je die deze ronde moet overslaan. Je tegenstander staat er al, of je tegenstander neemt net een gebouw weg die je wilde hebben. Dan maar later een nieuwe poging wagen. Alleen als je toch wel weet dat het spel gaat eindigen, dan kun je eens een dozijn actietegels overslaan om iets te gaan ondernemen.
- Bepaalde gebouwen lijken gewoon heel sterk. Of veel makkelijker in gebruik. Fabrieken heb je echt nodig in Glasgow. Die geven je extra goederen elke keer als iemand in dezelfde rij of kolom bouwt. Als de ander significant meer fabrieken heeft, dan krijgt hij of zij elke keer, zonder daarvoor naar een actietegel te gaan waar goederen op staan, gratis spullen om daarmee gebouwen te bouwen. Wij vonden dat dit iets veel weghad van een runaway leader probleem. Iemand die aan de leiding gaat en alleen maar sterker en sterker wordt. Voor parken krijg je meer punten als je er meer hebt. Dit heb je helemaal zelf in de hand. Je koopt ze of niet. Natuurlijk kan de ander ze ook kopen, maar als zij niet voor parken wil gaan, dan zal ze haar goederen liever voor iets anders gebruiken.
- En andere gebouwen weer heel zwak. Of heel afhankelijk van de omstandigheden die je niet in de hand hebt. Woningen, die naast andere woningen moeten staan om er punten mee te scoren, klinken leuk, maar zijn veel te makkelijk te blokkeren. Gaat de ene speler er voor, dan hoeft de andere speler er maar iets anders naast te zetten wat geen woning is, iets waar het niet van belang is waar het wordt gelegd (en die zijn er meer dan genoeg) en weg is je kans op punten. Ga je er samen voor dan kun je lekker naast elkaar bouwen, maar ja, dan krijg je beiden punten. Een ander voorbeeld is dat winkels je extra punten geven als ze in de hoek liggen, maar dit is zeker vroeg in het spel zo makkelijk te blokkeren, dus waarom zou je ze dan zo vroeg bouwen?
- Daarbij is het zo dat als je maar wacht op dat perfecte gebouw voor jouw strategie, je de ander ook de mogelijkheid geeft om maar door te bouwen en zo gewoon veel meer gebouwen op tafel te hebben. En daarbij ook het einde van het spel dichtbij laat komen. Je zult om de zoveel acties gewoon iets moeten bouwen. Ook al past dat niet helemaal in jouw strategie. De beperking van de goederenopslag dwingt je hier ook toe. Een beetje geluk heb je dus nodig in Glasgow.
- De acties die je uitvoert zijn niet bepaalt enerverend. De dingen die je doet bij het plaatsen van de tegels ook niet. Het spel zou ik bijna saai noemen. Het echte gevoel van een spannend duel ontbrak bij onze potjes. Ik vind dat gevoel belangrijk bij een tweespelerspel. Dat is jammer, want toen ik over het spel las dacht ik dat dit echt iets was met potentie. Het idee is leuk, ik denk dat het er ook ergens in zit, maar er moet nog wat aan gesleuteld worden om er een leuk spel van te maken.
Conclusie?
5/10
