Bosbuit is een geinig familiespel van Rodrigo Rego en 999 Games waarin je bosdieren helpt de winter door te komen door voor elk dier het juiste voedsel te zoeken.
In Bosbuit bouw je een eigen bos met daarin dieren. Door dat bos lopen paden en op die paden kunnen dieren eten vinden. Op een dierenkaart staat in elke hoek een soort voedsel en hoe graag dat dier dat soort voedsel eet, en dus ook hoeveel punten het oplevert.
Je hebt bijvoorbeeld een uil en voor elke worm en elk ei dat die uil eet krijg je een punt. De uil houdt, op dit moment, wat minder van eikels en van fruit, dus daar krijg je nul punten voor. Naast het favoriete eten van ene dier staat er ook op hoeveel eten dat dier eigenlijk kan opslaan. Bij de uil is dat bijvoorbeeld vier voedsel. Ook staat er op een dierenkaart hoeveel het dier op zichzelf al aan punten oplevert. Voor de uil in kwestie is dat een punt.
Naast dierenkaarten heb je kaarten waarmee je de paden in je bos, dat uiteindelijk 4×4 kaarten groot wordt, kan uitbreiden. Soms zie je een recht pad, soms eentje met een bochtje en soms staan er zelfs twee paden op een kaart. Paden kruisen elkaar nooit en er ligt altijd minimaal een stuk voedsel op een pad.
In het midden van de tafel ligt een klein bordje met vier plekken voor kaarten eronder. Op de drie linker plekken liggen padkaarten en op de meest rechter plek ligt altijd een dierkaart. Beginnend bij de start speler pakken de spelers een kaart en leggen deze in hun bos. Als je een kaart pakt krijg je meestal ook een bonus. Pak je een kaart van de meest linker plek, dan wordt je de nieuwe startspeler. De plek ernaast geeft je een druppel. Je legt zo’n druppel op een van de hoeken van een dierenkaart en dan wordt het soort voedsel wat daar ligt een punt meer waard. Er kan maar een druppel op elke hoek liggen. Er is ook een plek waar je een extra hunebed krijgt. Het moet een hol voorstellen. Hiermee kun je de opslagcapaciteit van een dier verhogen, waardoor het dier dus meer eten kan opslaan en daarmee hopelijk meer punten kan verdienen. De meest rechter plek geeft geen bonus, maar alleen daar is een dierenkaart te vinden.
Wat nog belangrijk is om te weten is dat geen enkel dier hetzelfde pad mag bewandelen.
Je bent dus beurt na beurt je bos aan het uitbreiden met paden en dieren. Je probeert die zo neer leggen dat het juiste voedsel voor de juiste dieren beschikbaar is en daardoor de meeste punten opleveren.
Bosbuit is een heel luchtig spelletje dat er vrolijk uitziet en snel speelt. Je bent twintig minuten aan het puzzelen. Elke beurt probeer je het meeste te halen uit de keuzes die je op dat moment hebt. Hoe hoger het spelersaantal hoe minder je kunt plannen. Bij twee spelers is de eerst kaartplek, die je als bonus de nieuwe eerste speler maakt, net iets minder boeiend. Je hebt namelijk ook als tweede speler best veel opties. Bij meer spelers zal de haan, die aangeeft dat je de eerste speler bent, vaker van plek verwisselen.
De puzzel om je 4×4 kaartenbos zo efficiënt mogelijk in te richten en de juiste de beste upgrades te geven is gewoon vermakelijk. Sommige dieren lusten alles en sommige dieren willen meer een ding, maar als ze dat kunnen eten krijg je wel twee keer zoveel punten. Sommige dieren kunnen veel opslaan, sommige dieren helemaal niets. Je zoekt paden bij je dieren en andersom. Padkaartjes draaien, druppeltjes en hunebedden neerleggen op de juiste dieren en soms een diertje proberen te bemachtigen die alleen op zichzelf al vier punten waard is, maar waar je verder nauwelijks voedsel voor beschikbaar hebt.
Een kenmerk van dit soort spellen is natuurlijk dat aan het begin van het spel alle mogelijkheden nog open liggen. Moet je een pad- of dierkaartje pakken dat niet helemaal lekker past, dan leg je het in een stuk bos dat nog in ontwikkeling is. Dan kun je r nog voor zorgen dat deze kaart wel waarde voor je heeft. Later in het spel zullen de keuzes minder interessant zijn, omdat je jezelf nu eenmaal in een bepaalde hoek hebt geduwd. Het is dan wat vanzelfsprekender welke kaart voor jou DE kaart is die moet pakken. Of dat die plek rechtsboven in je bos gewoon een pad gaat worden dat nergens vandaan komt en nergens heen gaat en de eenzame worm die daar ligt kan gaan genieten van een welverdiend pensioen, omdat er geen enkele kans bestaat dat het zal worden opgegeten.
Het spel loopt niet over van de spanning moet ik zeggen. Je zit elkaar een beetje in de weg, maar alles wat je doet en krijgt heeft zo z’n voordelen. Het is een aangename exercitie. Eentje die best veel overeenkomsten heeft met het wandelen door het bos eigenlijk. Je bent lekker bezig, het zorgt voor wat rust in je hoofd en wat afleiding. Gewoon, lekker. Zoek je wat meer spanning, wil je echt in bomen klimmen of survivallen in dat bos, dan zou ik je heil ergens anders zoeken.
Voor mij is Bosbuit gewoon een ontspannen tussendoortje dat precies doet waar het (denk ik) voor bedoeld is.
In bovenstaande schaal is 1 ster ‘helemaal niet leuk ‘, 4 sterren ‘neutraal’ en 7 sterren ‘extreem leuk’.
Deze spelbespreking is geschreven na het spelen van 3 potjes van het besproken spel.
