Een recensie van het bordspel Underwater Cities ontworpen door Vladimir Suchy, illustraties van Milan Vavroñ en uitgegeven door Delicious Games.
Wat is het?
Underwater Cities is een spel waar je, de naam zegt het al, onderwater steden probeert te bouwen als oplossing voor de overpopulatie van de aarde.
Wat is leuk?
++ Je hebt veel verschillende actiekaarten van verschillende sterktes die je mag uitvoeren als je ze speelt bij een actieveld met dezelfde kleur.
++ In algemene zin is het zo dat een goede actieplek-actie hoort bij een mindere kaart-actie. Gele kaarten hebben vaak zwakkere acties, terwijl de gele actieplekken op het bord juist sterke acties hebben.
++ Je moet een beetje geluk hebben met het trekken van de kaarten, maar je kunt altijd vertrouwen op de actieplek op het bord. Die mag je altijd uitvoeren.
++ Combinaties bedenken van kaartacties en bordacties en afwegen of je bepaalde acties nu moet uitvoeren of dat ze kunnen wachten is erg leuk.
++ Elke speler heeft eigen (unieke) eindespelconditie en kan zich vanaf het begin al een beetje focussen op die strategie.
++ Tijdens het spel strijden spelers om meer eindespelconditieskaarten die vanaf het begin open op het bord liggen. Je weet dus waar je voor kunt gaan, maar lukt het ook om die kaart te bemachtigen?
++ Verschillende productiegebouwen in jouw steden zorgen voor veel punten aan het einde. Veel dezelfde gebouwen zorgen voor een hogere productie. Dit zijn leuke afwegingen die je moet maken.
++ Tijdens het spel wordt je beloond voor je harde werk met punten, maar aan het einde zijn er ook nog genoeg scoremogelijkheden (kaarten, tegels, steden) om, waar nodig, een inhaalslag te maken.
++ De handlimiet van drie kaarten gaat pas in aan het begin van je beurt. Zo kun je nog even goed naar andere spelers kijken voordat je een beslissing neemt.
++ In de productiefase krijg je enorm veel goederen, als je het goed doet, die je later kunt uitgeven. Naarmate de fase (I, II of III) vordert heb je steeds minder en minder goederen. Dit zorgt voor schaarste en dat maakt het spel spannend.
++ Het spel schaalt goed (met alle spelersaantallen, 2-4). Solo speelt ook goed.
++ Het ziet er leuk uit met de plastic domes op je spelersbord.
Wat is minder?
— Het feit dat je aan het begin van je beurt pas hoeft af te leggen tot je handlimiet zorgt er soms voor dat spelers pas weer in hun eigen beurt beginnen met denken over hun mogelijkheden. Dat is logisch, ze willen afwachten wat een ander doet, maar het zorgt er wel voor dat het spel stagneert.
— De spelersborden in het spel zijn kartonnetjes en daardoor te dun.
— Met zijn 40 minuten per speler is de speeltijd aan de lange kant. Ik zou het hoogstens met drie spelers spelen.
— Hoewel het geinig is dat, als je met de geavanceerde spelersborden speelt, iedere speler een ander bordje heeft, met allemaal andere bouwplekken voor steden, tunnels en gebouwen met verschillende bonussen of kosten, vond ik dat dit nu niet meteen zorgde voor een compleet andere strategie per speler. Daar zorgen de doelen alleen voor.
— Hoewel ik hierboven vertelde dat het geluk dat je altijd hebt (of niet) met trekken van kaarten niet per se dramatisch hoeft uit pakken, omdat je altijd een actie op het bord hebt die je kunt uitvoeren, denk ik wel dat in fase 3 van het spel, het spel bestaat uit 3 fases, dit wel een groot (of groter) effect heeft op het spel. Dit komt omdat de kaarten in die fase soms zo’n impact hebben op de staat van het spel (De acties zijn zo goed. Denk aan spotgoedkoop een dome bouwen of in een keer meerdere tunnels plaatsen) dat het in sommige potjes het een kwestie was van het hebben of niet hebben van die fase 3 kaart of ik wel of niet aan een eindespelcondities kon voldoen (of beter kon voldoen) of net die laatste rode dome kon wegpakken voor de neus van een andere speler, bijvoorbeeld. Aan de ene kant leuk zo vlak voor het einde van het spel, aan de andere kant geeft het wat minder voldoening dan wanneer je het hele spel alles hebt gegeven om aan die eindespelconditie te voldoen.
Wat maakt het spel speciaal?
$$ De nieuwe kijk op worker placement met het gebruik van kaarten bij het plaatsen van werkers, of eigenlijk zou je kunnen zeggen dat de kaarten jouw werkers zijn, maakt Underwater Cities speciaal. Je moet zorgen dat je de kaarten in je hand zodanig beheert, en natuurlijk moet je een beetje geluk hebben met de kaarten die je trekt, dat je de beste combinaties kunt maken van acties op het bord en kaarten uit je hand met dezelfde kleur.
