Een recensie van het bordspel Azul – Stained Glass of Sintra ontworpen door Michael Kiesling, met illustraties van Chris Quilliams en uitgegeven door Next Move Games.
Wat is het?
Azul is een spel waar je glas in lood ramen probeert te maken en daarbij zo min mogelijk glas kapot probeert te maken of weg wil gooien.
Wat is leuk?
++ Nee. Het is geen uitbreiding voor Azul.
++ Eenvoudige regels, snel uit te leggen en daardoor erg toegankelijk.
++ Voor diegene die bekend is met Azul zitten er genoeg andere mechanismen in. Het basismechansime van het pakken van alle tegels van een kleur van een van de schaaltjes in het midden van de tafel en het plaatsen van die tegels op jouw spelersbord is erg vergelijkbaar.
++ Je moet de gepakte tegels in Sintra in een van de kolommen leggen. De kolom onder je glasblazer of daar rechts van. Je beweegt de glasblazer dan naar de kolom waar je jouw tegels neerlegt. Dit geeft een hele nieuwe dimensie aan het spel. Je moet dus niet alleen kijken naar de kleuren die je wil hebben, maar ook waar je jouw tegels neer wil leggen en wat voor gevolgen dat heeft voor de opties die je hebt in de beurten erna.
++ Alle andere tegels van het schaaltje dat je hebt gekozen worden ook, net als in Azul, naar het midden geschoven. Ben je de eerste speler die iets uit het midden pakt, dan moet je een stapje zetten op een negatieve puntenspoor. Zo ook als je tegels niet kan plaatsen. Zo kun je elkaar soms lekker pesten, op een leuke, speelse, manier.
++ Anders dan in Azul kun je in je beurt er ook voor kiezen om geen tegels te pakken, maar jouw glasblazer helemaal naar links te verplaatsen. Dit geeft je net wat extra flexibiliteit als het op minpunten pakken aankomt.
++ Het scoren van punten werkt ook geinig. Als je een kolom vol maakt met de gevraagde glastegels dan scoor je een x-aantal punten voor die kolom, maar ook de punten voor de kolommen daar rechts van die je al een keer eerder hebt afgemaakt. Om optimaal punten te scoren zul je dus goed moeten plannen en daarbij goed kijken naar de tegels die per ronde en beurt beschikbaar zijn.
++ Het spelersbord biedt twee eindespel-scorecondities. Elke speler speelt met dezelfde conditie, maar je kunt wel een beetje afwisselen van spel naar spel.
++ Het spel ziet er kleurrijk uit. Zeker in het zonlicht.
Wat is minder?
— Ik moet zeggen dat ik de glastegels wat minder mooi vind, dan de tegels in Azul. De glastegels uit Sintra lijken iets te veel op asbakken.
— Elke speler krijgt 8 kolommenbordjes. Die zijn voor elke speler hetzelfde, maar het verschilt per speler wel waar elke kolom komt te liggen. Hierdoor bekruipt soms het gevoel dat sommige spelers, met een beetje geluk met het uit de zak trekken van de beschikbare glastegels, aan het begin van het spel al snel een kolom af kunnen krijgen, en zo een kleine voorsprong opbouwen.
Wat maakt het spel speciaal?
$$ Een familiespel, -ja, ook Sintra valt nog steeds binnen die categorie-, met eenvoudige regels, weinig poespas, maar toch genoeg om over na te denken.
