Hanamikoji is een bekende Geisha straat in Kyoto, Japan. Je loopt door deze straat en probeert ondertussen zeven Geishas voor je te winnen door ze te overladen met cadeaus in dit tweespelerspel van White Goblin Games.
In oktober 2016 schreef ik al over Hanamikoji. Toen nog een spel dat werd uitgegeven door EmperorS4 Games. Toen nog schreef ik in het Engels. Nu is het 2018 en heeft dit waanzinnig leuke spel eindelijke de overtocht naar Nederland gemaakt. Met dank aan White Goblin Games. Tijd voor een recensie (in het Nederlands).
Door naar het spel. De zeven geisha’s willen allemaal een andere presentjes. Sommige daarvan zijn makkelijk te krijgen, andere cadeaus zijn wat zeldzamer. Daarbij zijn de geisha’s ook niet allemaal even charmant. Hoe zeldzamer het cadeau dat ze wil krijger hoe minder punten die geisha waard is. Eigenlijk komen de punten die je bij een geisha kunt bemachtigen overeen met het aantal cadeaus dat in het spel voor haar te vinden is.
The geisha die graag bloemen wil hebben heeft een waarde van vijf en er zijn dus ook vijf bloemkaarten te vinden in de stapel kaarten. Er zijn drie geisha’s met een waarde van twee, twee geisha’s met een waarde van drie, een met een waarde van vier en ook een met een waarde van vijf.
Je hebt in dit tweespelerspel twee condities die je de overwinning kunnen bezorgen. Aan het eind van elke ronde contoleer je of een speler aan deze condities voldoet. De eerste winconditie is het controleren van vier of meer geisha’s. De tweede conditie is het controleren van geisha’s die een gecombineerde waarde hebben van elf of meer. Voldoe je aan een van de twee condities, dan win je Hanamikoji. Als elke speler in dezelfde ronde aan een van die condities voldoet, dan wint de speler met de meeste punten.
Het spel zelf zit heel eenvoudig in elkaar. Je begint het spel met zes kaarten op hand en vier actiefiches voor je. Voor het spel begint wordt er een kaart getrokken van de trekstapel. Deze gaat uit het spel.
Elke ronde kunnen de spelers uit een van de vier acties kiezen. De startspeler begint. Je trekt een kaart van de trekstapel en kiest een van de vier acties. Je moet het bijbehorende actiefiche wel omdraaien, dus elke actie kun je maar een keer uitvoeren elke ronde. Nadat de actie is uitgevoerd is de andere speler. Die doet hetzelfde. Trekt een kaart en kiest een actie.
De vier acties. Bij de eerste actie kies je in het geheim een kaart uit je hand en legt deze onder het actiefiche. Aan het einde van de ronde wordt deze kaart alsnog bij de bijbehorende geisha gelegd. De tweede actie. Hier kies je twee kaarten uit je hand. Deze kaarten worden niet gespeeld die ronde. Bij de derde actie kies je drie kaarten uit je hand. Je laat deze aan je tegenstander zien en die kiest er een van. jij krijgt de andere twee. De vierde en laatste actie houdt in dat je vier kaarten uit je hand in twee groepen van twee kaarten verdeeld. Jouw tegenstander kiest een setje en jij krijgt het andere setje. Beide plaatsen de gekozen kaarten altijd bij de geisha die naar de cadeaus verlangen die op die kaarten staan. Aan jouw kant van het speelveld.
Je kiest deze acties in de volgorde die jijzelf het beste acht. Nadat beide spelers vier keer een actie hebben uitgevoerd wordt de geheime kaart van de eerste actie die ik hierboven besprak opengedraaid en bij de bijbehorende geisha gelegd.
Dan wordt er gekeken of iemand heeft gewonnen. Op het moment dat jij meer cadeaus aan jouw kant van een geisha hebt liggen dan jouw tegenstander, win je de gunst van deze geisha. Je schuift het gunstfiche dat op elke geisha ligt naar de speler die deze geisha ‘controleert’. Bij een gelijkspel blijft het fiche liggen waar hij ligt. Omdat Hanamikoji over meerdere rondes wordt gespeeld, als er geen winnaar is na een ronde, betekent dit dat een fiche bij een gelijkspel dus ook bij een zijde van een van de twee spelers kan blijven liggen.
Dus iemand wint als vier van de fiches aan zijn of haar zijde van de geisha’s liggen. Het tweede overwiningsdoel kun je bereiken als de gecombineerde waarde van de geisha’s die jij condoleert elf of meer is.
Ik kan niet anders zeggen dat Hanamikoji een fantastisch tweespelerspel is. Het is simpel qua regels, maar oh zo spannend. Je moet alle vier de acties uitvoeren elke ronde, maar wanneer je welke actie doet is enorm belangrijk. Je weet aan het einde van de ronde natuurlijk pas of je de juiste keuze hebt gemaakt. Er zit zoveel onzekerheid, zoveel suspense in het spel, maar ondertussen probeer je alles zo goed mogelijk te controleren, zo goed mogelijk in de hand te houden. Je kunt redelijk inschatten hoe jouw keuzes de huidige staat van het bord beïnvloeden, maar pas als de beurten elkaar opvolgen zul je gaan merken of die keuzes ook werkelijk zorgen dat je de geisha’s voor je wint die je nodig hebt voor de overwinning.
Dit maakt het spel zo ongelofelijk spannend, maar het pijnigt tegelijkertijd ook je hersenen. Elke keuze die je maakt is van levensbelang, want 1 kaart aan de verkeerde kant van een geisha kan het spel compleet overhoop gooien. Er zijn maar weinig kaarten te verdelen tussen de spelers. Een minuscule kaart kan het verschil maken.
Sommige potjes duren een ronde, andere zullen langer duren. Ik vind dit wel leuk. De fiches blijven liggen waar ze liggen en nu speel je ineens een heel ander spel. Gedurende die eerste ronde speelde je alleen voor de winst. Vol op de aanval. De rondes erna zul je, naast het charmeren van nog meer geisha’s, ook moeten consolideren. Daarom vind ik het idee dat bij een gelijkspel de fiches blijven liggen ook zo interessant. Dit betekent dat je in latere rondes er alleen maar voor hoeft te zorgen dat de andere speler niet wint bij een geisha die jij controleert. Een gelijkspel is daar genoeg. Dit zorgt ervoor dat sommige kaarten een hele andere waarde krijgen voor beide spelers in het spel.
Elke beurt is spannend. Kota Nakayama, de ontwerper van het spel, bereikt dit met erg weinig spelcomponenten. Plus, je krijgt er hele mooie illustraties bij en daarom vind ik Hanamikoji een must-have voor stelletjes of alle andere liefhebbers van tweespelerspellen. Het spel heeft een fantastisch innerlijk en een uiterlijk om trots op te zijn. Een klassieker in de dop.
