Phil Walker-Harding heeft wel meer leuke spelletje ontworpen, denk aan Archaelogy: the Card Game, maar Sushi Go! zal een van de bekendste spellen van hem zijn. Het spel bestaat uit het doorgeven van sushi. Verschillende soorten leveren op een verschillende manier punten op in dit compacte kaartspel van White Goblin Games.
Overzicht:
Een korte uitleg:
Het spel gaat als volgt: elke rond start je met een aantal kaarten in je hand, je kiest er een van, legt hem voor je neer en geeft de rest door. Dit doe totdat alle kaarten gespeeld zijn en daarna tel je jouw punten op. De oude kaarten, behalve de Pudding kaarten, worden weggelegd en er worden nieuwe kaarten uitgedeeld.
Een nieuwe ronde kan beginnen.
Het spel bestaat uit drie ronden en diegene met de meeste punten na ronde drie wint het spel.
Er zijn verschillende type kaarten en die bieden allemaal een verschillende mogelijkheid om punten te scoren. Laten we beginnen met Sashimi en Tempura, want die zijn met elkaar te vergelijken. Als je drie Sashimi kaarten hebt verzameld, krijg je tien punten en als je twee Tempura kaarten hebt, krijg je vijf punten. Simpel lijkt mij.
De eetstokjes komen later aan bod.
Je hebt drie verschillende Nigiri kaarten, deze leveren allemaal een, twee of drie punten op. Let wel op, je kunt het punten aantal van een Nigiri kaart verdriedubbelen als je eerste een Wasabi kaart hebt neergelegd.
Bij Dumpling kaarten geldt dat als je meer Dumpling kaarten hebt, je meer punten per Dumpling kaart krijgt. Een kaart levert een punt op, twee leveren drie punten op, enzovoort.
Bij de Maki Rolls wordt aan het eind van de ronde gekeken wie de meeste rolls heeft verzamelend. Er wordt dan naar het totaal aantal Maki symbolen gekeken die bovenaan de kaart zijn afgebeeld. De speler met de meeste rolletjes krijgt zes punten en de nummer twee krijgt er drie punten bij.
Dan zijn er nog twee speciale kaarten. Ten eerste de Pudding kaarten. Deze kaarten worden pas aan het eind van het spel bekeken en zij worden aan het eind van een ronde dus niet afgelegd. De speler die aan het eind van het spel de meeste Pudding kaarten heeft verzameld krijgt zes punten en de speler met de minste Puddinkjes voor zich krijgt min vijf punten.
Had je je maar niet zo vol moeten vreten met Sushi!
En dan hebben we de stokjes nog. Deze kaart kun je ook voor je leggen, maar hij levert geen punten op. Wat je wel kunt doen is tijdens een ronde, nadat je al een kaart uit je hand hebt gekozen, ‘SUSHI GO!!!’ roepen. Je mag dan een extra kaart uit je hand voor je leggen en de stokjes weer op hand nemen. Hierna geef je jouw handkaarten door aan de volgende speler.
Dat is het. Na ronde drie worden alle punten, ook die uit eerdere rondes, bij elkaar opgeteld en de speler met de meeste punten wint het spel.
Recensie:
De spelmechanismen:
Dit is een fantastisch spel dat uitblinkt in zijn eenvoud. Het spel bestaat eigenlijk maar uit een mechanisme, het kiezen van een kaart uit je hand en dan de rest doorgeven aan je buurman. Binnen dat mechanisme moet je je bewegen en je keuzes maken.
In het begin zul je je geluk moeten beproeven, je weet immers nog niet zeker of er bijvoorbeeld drie Sashimi in het spel zitten, maar nadat iedere stapel een keer rond is gegaan kun je wat meer tactisch gaan nadenken.
Welke kaarten wil ik? Welke kaarten wil mijn buurvrouw? Ga ik alleen voor mijn eigen gewin of kies ik een wat mindere kaart, maar wel een kaart die een ander juist heel er graag wil hebben. Dat is het leuke van het doorgeefmechanisme.
Het is wel zo, doordat je sneller te weten komt welke kaarten er in het spel zitten, dat een spelletje Sushi Go! met twee spelers veel meer tactisch is dan met vijf spelers. Hoe meer spelers, hoe meer geluk er bij komt kijken.
Dit spel is echt aan iedereen uit te leggen en duurt ook niet lang, dus Sushi Go is evengoed een spel voor veelspelers als voor niet-veelspelers.
Het thema:
Laten we het maar niet over het thema hebben, want die is er niet echt.
Het uiterlijk:
Het spel ziet er erg leuk uit. De vrolijkheid straalt er vanaf. Kijk nou toch, dit voedsel vraagt er gewoon om om mee gespeeld te worden.
De kwaliteit van de onderdelen:
De kaarten zijn prima, maar ik vind het blikken opbergdoosje verschrikkelijk. Hoe moet ik dat ding nu stapelen?
Het plezier:
Sushi Go! vind ik nu echt zo’n spelletje dat iedereen in zijn kast moet hebben.
Het is snel, makkelijk uit te leggen, de keuzes die je moet maken zijn niet moeilijk, maar zeker wel aanwezig, en het doorgeefmechanisme zorgt ervoor dat alle spelers een beetje hebberig worden gedurende het spel.
‘Ik moet en zal die vierde Dumpling krijgen!’
Hierdoor ontstaat er een gezonde spanning aan tafel en dat maakt dat veel mensen het spel gelijk nog een keer willen spelen.
Een topper dus!
