Toen dit spel uitkwam waren er nog niet zoveel. Nu hoor je er als uitgever bijna niet meer bij als je geen ‘Escape-Room-in-a-box’ spel in je portefeuille hebt. Op dit moment heb ik er drie gespeeld. Namelijk Unlock!, Exit the Game en Escape Room the Game. De komende tijd zal ik, zonder iets van de details te verklappen, vertellen wat ik van deze spellen in dit nieuwe genre vind.
Escape Room the game springt het meest in het oog voor mij. Je krijgt er namelijk een hele mooie decoder bij. Batterijtje erin en de klok kan gaan aftellen. Dat doet hij dan ook vrolijk, al dan niet met een onheilspellend deuntje op de achtergrond, als je de inleidende tekst van je ‘room’ hebt voorgelezen en de eerste enveloppe hebt geopend.
In de eerste enveloppe zitten een aantal puzzel elementen. Het kan echt van alles zijn: brieven, kaarten, een overzicht van de kamer waar je in bevindt of andersoortige objecten. Alles heeft in ieder geval te maken met de situatie waarin je bent beland. Uiteindelijk leidt het oplossen van de raadsels die voor je liggen ertoe dat je een bepaalde code moet invoeren in de decoder. Dit kunnen cijfers, letters of zelfs vormen zijn.
Dit hebben ze best grappig gedaan. In de doos zitten namelijk een goed aantal sleutels en hierop vind je al deze zaken. Door deze sleutels dan in de juiste configuratie in de gaten bovenop de decoder te steken hoor je, door een geluidje, of de code correct is en of je door kunt naar de volgende enveloppe. Je herkent gelijk aan het type geluid wat je moet doen. Dit doe je eigenlijk drie keer. Elke nieuwe enveloppe brengt je naar nieuwe raadsels, nieuwe puzzels en iets verder in het verhaal.
Heb je het even moeilijk, weet je niet waar je het moet zoeken? Geen probleem. Om de zoveel minuten hoor je een ander geluid en dit is het teken dat je, als je het nodig hebt, een hint kaartje mag lezen. Ben je al voorbij het punt waar het kaartje over spreekt? Goed nieuws Is het wel nieuwe informatie, dan kun je er weer even tegenaan.
Elk verhaal is anders. Je zult bijvoorbeeld uit een gevangenis moeten ontsnappen, een virus uitbraak moeten tegengaan, een terroristische aanslag voorkomen of je een weg banen uit een tempel van de Azteken. Allemaal even spannend.
Dit wat het genre zo leuk maakt. De spanning. En het is best lastig om dezelfde sfeer die je in een (goede) escape room vindt op tafel te krijgen. Het is niet alleen een kwestie van een stel raadseltjes op een tafel kwakken en de klok laten aftellen van 60 minuten naar nul. Nee, in een Escape Room heb je interactie met je omgeving. Dingen bewegen, dingen voelen, dingen ruiken. De kamer is opgemaakt. Hier en daar een item. Soms relevant, maar soms helpt het niet of nauwelijks met het oplossen van enig raadsel maar werkt wel sfeerverhogend.
Bij de ‘Escape-Room-in-a-box’ spellen moet je hetzelfde zien te bewerkstelligen. Tenminste dat lijkt mij. Je moet de speler mee zien te krijgen in het verhaal, maar het moet weer niet te verhalend worden. Ik kom hier wel om raadsels of puzzels op te lossen, voor alleen een verhaal lees ik wel een boek of kijk ik een goede film. Je hebt hierdoor te maken met een delicate balans tussen puzzel en verhaal, het thema versus de raadsels.
Ik denk dat Escape Room the Game hier heel goed in slaagt. Vooral met de raadsels in de eerste twee enveloppen van elke room lukt het ze heel aardig om het verhaal dienend te houden aan het hoofdelement, de breinbrekers, maar je toch mee te slepen in die wereld.
De derde enveloppe, waar je misschien zou denken dat het hier allemaal naartoe zou moeten leiden, het einde, het hoogtepunt, was een paar keer een beetje een teleurstelling. Niet dat het slecht was, of niet leuk, maar we hadden een paar keer een gevalletje van ‘Is dit het?’. Dit heeft wellicht te maken met de verwachtingen die we hadden, vooraf en tijdens het spel.
Wat ik al zei, je hebt toch het idee dat het spel naar een climax zou moeten werken en je krijgt dat gevoel ook mede door die tijd die weg tikt. Dan is het een beetje teleurstellend als je de laatste enveloppe openmaakt en je de oplossing van het raadsel hierin al vrij snel te pakken hebt.
Dit is echt het commentaar van een muggenzifter hoor, want over het algemeen is het spel spannend en uitdagend. De puzzels zijn erg verschillend en vooral ook leuk verzonnen en leuk om op te lossen. Thematisch is Escape Room de Game ook vrij sterk, als ik het vergelijk met Unlock! en Exit.
Het maakt me ook gelijk nieuwsgierig naar wat ze nog meer kunnen brengen. ‘Escape-Room-in-a-box’ heeft als nadeel dat je niet het tastbare hebt van een fysieke escape room, maar dat nadeel heeft ook weer een voordeel. Je kunt namelijk veel makkelijker de grenzen van tijd en ruimte overschrijden. Bij een fysieke Escape Room ben je toch beperkt tot de grenzen van je kamer, in Escape Room the Game, en anderen in het genre, heb je in principe geen grenzen op dat gebied. Een ‘room’ kan zomaar een stad of een land zijn, bijvoorbeeld. Dat maakt wel nieuwsgierig.
De vier uitbreidingen staan dan ook vrolijk in mijn kast te wachten tot ze gespeeld kunnen worden, al wordt dat wachten vrij lastig.
Escape Room the Game is een aanrader, voor iedereen eigenlijk, of je nu fan bent van Escape Rooms of niet. Al ben je nog nooit verleidt om je voor een uur te laten opsluiten in een kamer, dan is dit juist de gelegenheid om te proberen of je de ervaring leuk vindt, beginnend bij een spel in de veilige omgeving van je eigen woonkamer. Laat je ook niet tegenhouden door het ‘ja, maar je kunt het maar 1 keer spelen’ argument. Natuurlijk, ze hebben gelijk, maar je krijgt er ook een hele leuke en intense ervaring voor terug. En, wees eens eerlijk, koop je vier bioscoopkaartjes voor een film van anderhalf uur ben je veel duurder uit. Zelfs het spelersaantal dat op de doos staat klopt niet helemaal denk ik. Drie tot vijf spelers, staat er. Je kan dit spel prima met twee spelers spelen. Alle vier de missies in de doos hebben niets in zich waar ik perse met zijn drieën voor diende te zijn. Spelen kun je het met twee tot vijf spelers dus. Alleen maar beter.
