Het Menace monster bedreigt de wereld der dromen en jij, bevelhebber van het machtige Castellion fort, moet dit monster verslaan in dit solospel van ontwerper Shadi Torbey.
Overzicht
Een (korte) uitleg
De wereld der dromen wordt belegerd en jij, als bevelhebber van Castellion, hebt de taak om deze wereld te verdedigen. Gedurende elke spel dien je drie beproevingen te ondergaan. Bouw het sterkst mogelijke kasteel, overleef en win het spel.
Voordat je begint voeg je de twaalf verrader tegels toe aan de andere droom/ verdediger tegels, je schudt ze, en legt ze in stapels op tafel. Daarnaast plaats je de geschudde stapel van de, blauwe, veilige verdediger tegels. Hier zitten geen verraders tussen. Dan kies je drie willekeurige beproevingen. Deze laten zien welke formaties je moet bouwen en hoe lang je daar de tijd voor hebt. Tijd wordt in dit spel gerepresenteerd door de verrader tegels.
Elke keer als je een verrader trekt moet je die naast de eerstvolgende beproevingskaart leggen. Als de aangegeven hoeveelheid verraders bij die kaart ligt, kijk je of jouw fort aan de bouweisen voldoet en of je een complete fundering hebt van zes tegels. Zo ja, ga je verder, zo nee, verlies je het spel.
Je moet bedenken dat een formatie van tegels uit dezelfde factie geannuleerd wordt als direct ernaast een andere tegel van die factie ligt. Stel je voor, je hebt een toren gebouwd van vier, oranje, Jugglers. Als je later een ander Juggler ernaast legt, dan is het dus geen toren meer, maar een L-vorm bijvoorbeeld, en telt het dus ook niet meer mee als een toren bij de beproeving.
Ik heb ook gezegd dat je een verrader tegel op bij een beproeving moet leggen. Dit is niet helemaal zo. Je hebt ook de mogelijkheid om deze af te leggen. Je moet dan wel vier tegels uit je fort verwijderen.
Hoe bouw je jouw fort eigenlijk? Elke beurt moet je een tegel trekken. Een tegel hoort bij een factie en heeft een bepaalde vorm op de tegel staan, driehoek, vierkant. Je hebt dan de keuze of je deze in het fort plaats of aflegt. Als je de tegel in het fort plaats moet je je aan deze regels houden. Een, elke tegel moet orthogonaal naast een andere worden geplaatst binnen een raster van 6 bij 6. Twee, elke tegel, behalve de onderste zes van de fundering, moet boven een andere liggen. En, als laatste, je mag nooit een tegel naast een andere tegel met dezelfde vorm erop leggen, behalve bij het plaatsen van de funderingstegels.
Als je besluit om een tegel af te leggen, kun je gebruik maken van de speciale eigenschap van die factie. De Seer laat je vier tegels open neerleggen waaruit je de volgende vier beurten tegels moet kiezen in plaats van de ‘blinde’ tegels. Met de groene Chameleon mag je een al afgelegde tegel in het fort plaatsen of opnieuw afleggen. De paarse Pyro geeft je de kans om een tegel in je fort naar een andere plek te bewegen, maar je moet daarvoor wel een andere tegel uit het fort verwijderen. En als laatste, de oranje Juggler geeft je de mogelijkheid om twee buren van plaats te laten wisselen. De Pyro en de Juggler hebben daarbij als voordeel dat ze zich voor hun acties niet aan de regel hoeven houden dat tegels met dezelfde vorm niet naast elkaar geplaatst mogen worden.
Je wint het spel dus als alle drie de beproevingen doorstaat en je verliest als je dat niet doet. Het is zo eenvoudig. Toch?
Recensie
Geen kaarten deze keer, maar tegels in het nieuwste spel van Shadi Torbey. Het had makkelijk met kaarten gekund, maar de tegels zijn een leuke afwisseling.
Het spel zelf speelt heel anders dan de vorige drie, Onirim, Urbion en Sylvion. Het is minder gespannen. De verraderstegels zijn nog steeds een dreiging, en straffen je als het moet, maar je hebt zoveel mogelijkheden om er iets aan te doen. In zijn voorgaande spellen had ik soms het gevoel dat een goede uitkomst onmogelijk was, maar hier heb ik dat zelden, behalve als ik zelf erg slecht heb gespeeld.
Alles heb je namelijk in de hand en dat zorgt er wel voor dat je goed moet nadenken over waar je welke tegels neerlegt. Vooruitdenken is erg belangrijk.
Het introductiespel is leuk om mee te beginnen, maar vanaf het basis spel wordt het echt leuk. Dat wil niet zeggen dat ik het basisspel veel moeilijker vind om te verslaan, misschien zelfs het tegenovergestelde, maar het basisspel voegt de speciale eigenschappen toe en dat maakt het gewoon leuker en interessanter. Je hebt gewoon net iets meer om over na te denken, maar daarbij ook meer mogelijkheden om je uit een netelige situatie te redden.
Het expert niveau is waar het echt heel leuk en nog interessanter wordt. Hier hebben de formaties, als je ze bouwt, ook een speciale eigenschap, maar daartegenover staat dat de beproevingen nog niet zichtbaar zijn. Die moet je vrijspelen met het bouwen van een toren. Je hebt nu wel weer de kans om een beproeving te doorstaan zonder werkelijk aan de bouwvoorwaarden te hebben voldaan. Dat is op zich goed nieuws, maar daarvoor moet je erg veel tegels uit je fort verwijderen en daarna ook nog eens een complete fundering hebben staan. En ik kan je vertellen; dat is lastig zat.
Er staat misschien ietsje minder spanning op, bij het intro- en basisspel dan, maar ik vind het spel, net als zijn voorgangers, erg leuk. De illustraties zijn wonderschoon, de regels zijn betrekkelijk eenvoudig en het spel speelt snel.
Het eerste interessante is toch gewoon het bedenken waar je de tegels, met de plaatsingsregels in acht nemend, neerlegt. Dat is al een puzzel op zich. Kan ik een tegel wel afleggen? Heb ik die factie en vorm niet later nodig? Van elke vorm en factie zijn er maar een beperkt aantal. Laat het dan ook nooit zover komen dat je op een cruciale plek maar een specifieke tegel kunt neerleggen, anders zul je zien dat je de hele trekstapel door moet zoeken voordat je die bewuste tegel vindt. Tegen die tijd heb je vast al genoeg verraders langs zien komen, zodat je al je plannen weg kunt gooien.
Daarbij komen dan ook de eigenschappen van de verschillende facties. Erg leuk. Je hoeft ze niet uit te voeren, maar je zult ze vaak genoeg nodig hebben, want buiten de eigenschap zelf hebben sommigen ook het bijkomende voordeel dat ze zich niet aan de ‘zelfde vorm’ plaatsingsregel hoeven houden. Zeer handig.
De beproevingskaarten zullen steeds moeilijker worden naarmate je je aan de hogere niveaus waagt en elk niveau heeft ook nog eens zijn eigen set beproevingen die elke spel anders zullen zijn.
Zoals ik al heb gezegd, het expertniveau is waar het echt uitdagend wordt, maar dan is het juist extra leuk als alles lukt.
All bij elkaar vind ik Castellion een goed spel. De inhoud van deze doos biedt voldoende om je een tijd lang zoet te houden. Elk niveau heeft namelijk ook nog eens een aantal mini-uitbreidingen of varianten, dus je verveelt je geen moment. Ik heb dit spel nog niet met zijn tweeën gespeeld, dat kan ook namelijk, maar dat ga ik ook niet doen. Bij Urbion en Onirim heb ik dat wel gedaan en dat is niet bevallen, dus bij deze waag ik me er niet eens aan. Als solitaire spellen zijn Shadi’s eerdere spellen wel magnifiek en daarbij kun je Castellion nu ook plaatsten.
